Επιτροπή Νεολαίας Κατά της Εξόρυξης:

Εκδήλωση για τους σεισμούς και τα φράγματα αποβλήτων στον πολιτιστικό Ιερισσού Τετάρτη 13 Σεπτέμβρη 8μμ

#skouries

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Λαϊκής Ενότητας:


Επίθεση φασιστών κατά συντρόφων στη Μυτιλήνη

4 χρόνια μετά τη δολοφονία του, όλες και όλοι δίνουμε «παρών» στις εκδηλώσεις μνήμης για τον Παύλο Φύσσα





Την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου το μεσημέρι, στην περιοχή Παγανή της Μυτιλήνης, ένα μέλος της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) και μια συντρόφισσα - μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δέχτηκαν επίθεση από ομάδα φασιστών, ενώ έσβηναν φασιστικά συνθήματα από τους τοίχους της περιοχής.

Η επίθεση της ομάδας των ακροδεξιών ξεκίνησε με ύβρεις νεοναζιστικής και αντικομμουνιστικής ρητορικής και κατέληξε στον τραυματισμό του συντρόφου – μέλους της ΛΑΕ. Τα χειρότερα απετράπησαν μετά από παρέμβαση οδηγών που βρίσκονται σε διερχόμενα από το σημείο της επίθεσης οχήματα.

Τα τελευταία χρόνια η Χρυσή Αυγή επιχείρησε να ξαναβγεί στους δρόμους, αυτή τη φορά ενάντια στους πρόσφυγες. Με «δούρειο ίππο» δήθεν ομάδες «πολιτοφυλάκων» και «αγανακτισμένων πολιτών» η Χ.Α. προσπάθησε να ξαναστήσει τις γνωστές «επιτροπές κατοίκων», χωρίς όμως να βρει την αναμενόμενη ανταπόκριση.

Η αντίδραση του αντιφασιστικού κινήματος και κυρίως του κινήματος αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες, δεν άφησε περιθώριο στους νεοναζί ώστε να χτίσουν μια πειστική ξενοφοβική αφήγηση. Μια μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος στη Λέσβο ήταν φυσικά και το κλείσιμο των γραφείων της Χ.Α. στο νησί!

Ο κοινωνικός κανιβαλισμός, απόρροια της πολιτικής κρίσης και των μνημονίων καθώς και ο εγκλεισμός και η απομόνωση των προσφύγων που αποτελεί πάγια τακτική της κυβέρνησης, πάντα με την αγαστή συνεργασία της ΕΕ, αποτελούσαν πάντα και θα αποτελούν όπλο στα χέρια των φασιστών ώστε να βρίσκουν πολιτικό πεδίο πατώντας στα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά μέρους της κοινωνίας. Το αντιφασιστικό κίνημα έχει δείξει επανειλημμένα ότι δεν φοβάται κανέναν φασίστα  και ότι απέναντι στη ξενοφοβία και τον εθνικισμό απαντάει άμεσα. Για αυτό το λόγο και οι φασίστες επιτέθηκαν μέρα μεσημέρι προσπαθώντας να σπάσουν τον τσαμπουκά όσων επέλεξαν να σβήσουν τα συνθήματα φανερά και μπροστά στον κόσμο που περνούσε.

4 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα. Η δολοφονία του, όπως και αυτή του Σαχζάτ Λουκμάν, μας θυμίζουν μέχρι που είναι διατεθειμένη να φτάσει η Χρυσή Αυγή στην προσπάθειά της να διασπείρει το ναζιστικό της δηλητήριο.

Παράλληλα, όμως, οι δολοφονίες αυτές πυροδότησαν -και συνεχίζουν- να πυροδοτούν το αντιφασιστικό κίνημα σε όλη την Ελλάδα, το οποίο έχει καταφέρει σημαντικές νίκες, μεταξύ των οποίων και το κλείσιμο των γραφείων της Χρυσής Αυγής σε πολλές περιοχές. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η υποδοχή των προσφυγόπουλων από τις τοπικές κοινωνίες καθώς και η ενσωμάτωσή τους σε τμήματα των δημοσίων σχολείων.

Όλες και όλοι να δηλώσουμε «παρών»:

• Το Σάββατο 16/9 στις 18:00 στην αντιφασιστική διαδήλωση στο Σύνταγμα. Πορεία προς της Βουλή και τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Λεωφόρο Μεσογείων.
  
  
• Τη Δευτέρα 18/9 στις 17:00 στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο μνημείο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Θα ακολουθήσει πορεία στο Κερατσίνι με κατεύθυνση το Καστράκι όπου θα πραγματοποιηθεί συναυλία στη μνήμη του Π. Φύσσα.
  
  

Δεν μας τρομοκρατούν. Μας εξοργίζουν. Καμία κίνηση δεν θα μείνει αναπάντητη.

Θα τους τσακίσουμε και θα είναι μέρα μεσημέρι!

Νέοι/νέες Λαϊκής Ενότητας

Ολόκληρη η ανακοίνωση της της οικ. Φύσσα:

«Θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι αυτή η δίκη δεν αφορά μόνο εμάς»


Φέτος συμπληρώνονται 4 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου και οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι. 

Έτσι θελήσαμε να οργανώσουμε μια εκδήλωση ενημέρωσης και στήριξης, με κεντρικό άξονα τη δικαστική μάχη κατά της Χρυσής Αυγής, μια μάχη που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2015. Εκτός από το μουσικό κομμάτι της εκδήλωσης, θα προβληθούν με οπτικοακουστικά μέσα όσα έχουν προκύψει μέχρι σήμερα στο δικαστήριο, αλλά και στοιχεία για την συνολική δράση της εγκληματικής οργάνωσης. 

Με αυτή την εκδήλωση, θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι αυτή η δίκη δεν αφορά μόνο εμάς ή τα υπόλοιπα θύματα. 

Σκοπός μας είναι όσο η δίκη μπαίνει στην τελική ευθεία να αποτελέσει κομβικό σημείο συσπείρωσης για δράση σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, με έμπρακτη στήριξη και μαζική παρουσία του κόσμου στις συνεδριάσεις, ώστε να καταστήσουμε σαφές ότι η συνολική καταδίκη των φασιστών θεωρείται μονόδρομος.

Στις 18/9/2017, ημέρα Δευτέρα, συμμετέχουμε στην αντιφασιστική πορεία μνήμης στο Κερατσίνι (ώρα 17:00 συγκέντρωση στο μνημείο Πορεία Μνήμης για τον Παύλο Φύσσα) που καταλήγει στο χώρο της εκδήλωσης με τίτλο «Πως ανέχεσαι ΝΑΖεΙς μαζί τούς?» 4 Χρόνια χωρίς τον Παύλο – “Πώς ανέχεσαι ΝΑΖεΙς μαζί τους?” (που αποτελεί και την μόνη εκδήλωση που διοργανώνεται από εμάς τον Σεπτέμβρη) περνώντας μέσα από τις γειτονιές του Παύλου. 

Η εκδήλωση – συναυλία θα πραγματοποιηθεί στην έκταση Καστράκι Δραπετσώνας, (έναντι πύλης Ε2 στο Λιμάνι του Πειραιά, πλησίον ηλεκτρικού σταθμού) στις 20:00 με ελεύθερη είσοδο. 

Στο τέλος της συναυλίας η δημοτική συγκοινωνία του Κερατσινίου θα μεταφέρει τον κόσμο πίσω στο μνημείο για διευκόλυνση της αποχώρησης. 

Στη συναυλία συμμετέχουν φιλικά οι: Magic de Spell, Υπόγεια Ρεύματα, Fundracar, Alex K &Stef (Last Drive), Μύκητες, Σ. Γραμμένος, Taburo Bota και άλλοι που θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (σελίδα facebook: Rap Monsters Festival by Killah P).

του Νίκου Μπογιόπουλου

Το τί και το πώς συνέβη εκείνο το πρωινό στη Νέα Υόρκη, τί προηγήθηκε, πώς σχεδιάστηκε, ποιες είναι οι πραγματικές διαστάσεις της επιχείρησης και των μηχανισμών που την έφεραν σε πέρας, ίσως δεν αποκαλυφθούν ποτέ στην ολότητά τους.  

Ωστόσο στα 16 χρόνια που συμπληρώθηκαν σήμερα από την τραγική «επέτειο» του χτυπήματος της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 στους Δίδυμους Πύργους δεν επιτρέπουν καμία αμφιβολία:
Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, ο «φρανκενστάιν» δημιουργός των Μπιν Λάντεν και των ISIS, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιήσει σαν πρόσχημα ακόμα και το αίμα του ίδιου του αμερικανικού λαού, όπως συνέβη με τα σχεδόν 3.000 θύματα της επίθεσης στη Νέα Υόρκη, για να επεκτείνει τη θηριωδία του.

  Έχει πια αποκαλυφθεί στην ολότητά του:
Η 11η Σεπτέμβρη 2001, αυτό το στυγερό έγκλημα, χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για την επιβολή μιας παγκόσμιας χούντας, που στα κελιά της, στο Γκουαντανάμο, στο Αμπού Γκράιμπ, στις μυστικές φυλακές της CIA, επιβλήθηκε ο νόμος των «Αουσβιτς» της νέας τάξης.

  Όσα ακολούθησαν την 11η του Σεπτέμβρη ήταν το πρελούδιο μιας ανείπωτης σφαγής από την Λιβύη και τη Συρία μέχρι την Ουκρανία και την Υεμένη

   Η κτηνωδία και η καταστροφή που ακολούθησε του Δίδυμους Πύργους αποτέλεσε και αποτελεί, ταυτόχρονα, μια υπερκερδοφόρα μπίσνα για τα μονοπώλια του ολέθρου:

  Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις το άμεσο κόστος του πολέμου μόνο σε Αφγανιστάν και Ιράκ υπολογίζεται ότι έχει ξεπεράσει τα 2 τρισ. δολάρια.

  Με το κόστος του 2 τρισ. δολαρίων των πολέμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν, με τα πάνω από 1,5 τρισ. δολάρια που δαπανούν οι ΗΠΑ και οι φίλοι τους κατ’ έτος σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, θα μπορούσε να έχει εξαλειφθεί η πείνα παγκοσμίως πάνω από 10 φορές.

  Από το 2001 και μετά, πάνω από 10,5 εκατομμύρια δολάρια δίνονται κάθε ώρα (!) από το Αμερικανικό Πεντάγωνο στο Μινώταυρο του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος για τη συνέχιση των επιχειρήσεων («National Priority Project cost of war»).

  Είναι προφανές: Τα μονοπώλια για την εξασφάλιση του κέρδους τους επιδίδονται στη γνωστή εκείνη ιστορία, την ιστορία του πολέμου. Βλέπετε ο πόλεμος, όπως είχε ευφυώς επισημάνει ο Κλάουζεβιτς, δεν είναι παρά η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.

Πηγή: enikos.gr

Ενόψει της απεργίας των εργαζομένων της Γαλλίας στις 12 Σεπτέμβρη, ενάντια στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης Μακρον, το ΠΑΜΕ βρίσκεται στη Γαλλία για να εκφράσει έμπρακτα την Αλληλεγγύη του ταξικού κινήματος της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα, αντιπροσωπία του ΠΑΜΕ με επικεφαλής τον Αλέκο Περράκη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, βρίσκεται στη Μασσαλία, όπου σήμερα πραγματοποιεί περιοδείες σε χώρους δουλειάς και συναντήσεις με συνδικάτα, ενώ αύριο, θα χαιρετίσει στην απεργιακή συγκεντρώση του Εργατικού Κέντρου της Μασσαλίας.

Το ΠΑΜΕ στηρίζει τον κοινό αγώνα των εργαζομένων της Ευρώπης ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές Κεφαλαίου-Ευρωπαϊκής Ένωσης-Κυβερνήσεων.

του Νίκου Μπογιόπουλου

«Νίξον, Φρέι και Πινοτσέτ/ ως τώρα, ως τούτο τον πικρό/ μήνα Σεπτέμβρη του 1973,/ με τον Μπορνταμπέρι, τον Γκαρατσάτσου και τον Μπαντζέρ,/ ύαινες αχόρταγες, τρωκτικά,/ σιγοτρώνε τα λάβαρα,/ τα καταχτημένα με τόσο αίμα, με τόση φωτιά,/ στα τσιφλίκια ποδοπατημένα,/ διαβολικοί δραγουμιστές,/ σατράπες, μύριες φορές πουλημένοι,/ ξεπουλητάδες βαλτοί/ από τους λύκους της Νέας Υόρκης…/ πεινασμένες για δολάρια μηχανές,/ σημαδεμένοι από τα θύματα/ των λαών που θυσιάσατε,/ εκπορνευμένοι μικροπωλητές/ ψωμιού και αέρα αμερικάνικου,/ εγκληματικοί βούρκοι, συμμορίες/ από μαστρωπούς μπόσηδες/ δίχως άλλο νόμο απ’ τα βασανιστήρια/ και την πείνα που μαστιγώνει τους λαούς…»
(Πάμπλο Νερούδα – «Σατράπες»)

   Σήμερα συμπληρώνονται 43 χρόνια (*) από την εκδήλωση ενός από τα πιο αιμοσταγή φασιστικά πραξικοπήματα στην Ιστορία. Το πραξικόπημα στη Χιλή στις 11 Σεπτέμβρη 1973. Ήταν η απαρχή της πολύχρονης υπαγωγής της χώρας σε ένα από τα στυγνότερα φασιστικά καθεστώτα που επέβαλαν μέσα στον 20ό αιώνα το κεφάλαιο και οι πολυεθνικές για τη διατήρηση της εξουσίας τους. 

   Στις 11 Σεπτέμβρη 1973, με τη δολοφονία του εκλεγμένου Προέδρου Αλιέντε και την ανατροπή της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας, οι Αμερικανοί εγκατέστησαν τοποτηρητή τους στη Χιλή το κτηνώδες ανδρείκελό τους, τον δικτάτορα Πινοσέτ.

   Από την ημέρα εκείνη και με την επικράτηση των χουντικών, ξεκινά ένα τρομακτικό πογκρόμ. Χιλιάδες κομμουνιστές, αριστεροί και δημοκράτες οδηγούνται στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγκο, εκατοντάδες δολοφονούνται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια.

   Για περίπου ένα μήνα, οι εργάτες καθαριότητας ανακαλύπτουν στους δρόμους του Σαντιάγκο πτώματα δολοφονημένων με ρυθμό 250 – 300 την ημέρα…



 Το πραξικόπημα στη Χιλή ήταν η αναγκαία προϋπόθεση για τη μετατροπή της χώρας σε ένα πεδίο εφαρμογής του πιο στυγνού νεοφιλελευθερισμού. Η χώρα χρησιμοποιήθηκε σε «πεδίο μελέτης» για τις «συνταγές» του Μίλτος Φρίντμαν και σε πειραματόζωο των «φαρμάκων» του ΔΝΤ.

   Προ χούντας, το 1973, η ανεργία στη Χιλή ήταν 4,3%. Πέφτοντας – υπό τα τανκς της χούντας – στην αγκαλιά του ΔΝΤ, τα αποτελέσματα (περιγράφονται αναλυτικά από τον Γιώργη Μέρμηγκα, «Ελευθεροτυπία», 21/5/2001) ήταν τα εξής:  

• Το 1983, έπειτα από 10 χρόνια «εκσυγχρονισμού» και αναδιοργάνωσης του χρέους, η ανεργία είχε φτάσει στο 22%, οι μισθοί είχαν μειωθεί 40%, το 40% των κατοίκων της χώρας ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας!
• Καταργήθηκαν οι ελάχιστοι μισθοί.
• Ιδιωτικοποιήθηκε ολόκληρο το σύστημα συνταξιοδότησης.
• Καταργήθηκαν όλοι οι φόροι περιουσίας καθώς και οι φόροι επί των κερδών.
• Μειώθηκε δραστικά, με απολύσεις, η απασχόληση στο Δημόσιο.
• Ιδιωτικοποιήθηκαν 219 κρατικές βιομηχανίες και 66 κρατικές τράπεζες που τις «άρπαξαν» αμέσως σε τιμές 40% χαμηλότερες της πραγματικής τους αξίας τα κερδοσκοπικά κυκλώματα των διεθνών Οίκων που είχαν στήσει ένα ξέφρενο πανηγύρι με το καθεστώς Πινοσέτ.
• Στη διετία 1982-83 το ΑΕΠ στη Χιλή μειώθηκε κατά 19%, οι βιομηχανίες έκλεισαν, οι συντάξεις δεν είχαν πια αξία και το νόμισμα κατρακύλησε.

Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και τα βασανιστήρια κατά τη 17χρονη χούντα του…



   Μετά την πτώση της χούντας, ήρθαν και δημόσια στο φως μέσα από επίσημα στοιχεία και έγγραφα όλα τα στοιχεία για την – υπό την καθοδήγηση του Κίσινγκερ – πρωταγωνιστική εμπλοκή των ΗΠΑ στο έγκλημα. Στα στοιχεία αυτά στηρίχτηκε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής, για να ζητήσει πριν από μερικά χρόνια την προσαγωγή του Κίσινγκερ ως κυρίως υπευθύνου για το πραξικόπημα. Η προσαγωγή δεν έγινε ποτέ…

   Mε αφορμή την 40^η επέτειο του πραξικοπήματος, στο Σαντιάγκο χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους κρατώντας φωτογραφίες των θυμάτων του καθεστώτος του Πινοσέτ. Οι διαδηλωτές χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις της αστυνομίας… Ανάμεσα στα άλλα ζητούσαν την τιμωρία των ενόχων αφού από το 1990, μετά την πτώση της χούντας, περίπου 1.300 υποθέσεις αγνοουμένων παραμένουν ανοιχτές, με τις αρχές να μη δίνουν κανένα στοιχείο…

   Ελάχιστος είναι ο αριθμός των εγκληματιών του φασιστικού καθεστώτος που τιμωρήθηκαν για τα εγκλήματά τους. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Ντιέγο Πορτάλες, συνολικά μόλις 76 στελέχη της δικτατορίας καταδικάσθηκαν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και 67 εξ αυτών οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ακόμα και σήμερα περίπου 350 μηνύσεις που αφορούν 700 στελέχη της δικτατορίας δεν έχουν λάβει καν το δρόμο προς την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη…

   Ο επίσημος αριθμός νεκρών και εξαφανισθέντων ανέρχεται σε 3.065. Τα θύματα της 17χρονης δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή, οι φυλακισθέντες και οι βασανισθέντες, ξεπερνούν συνολικά τις 40.000, σύμφωνα με την εξεταστική επιτροπή που φτιάχτηκε γι’ αυτόν ειδικά το λόγο στο Σαντιάγκο. Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και βασανιστήρια των πολιτικών του αντιπάλων…



   Η 11η Σεπτέμβρη του 1973 στη Χιλή, ο τιμημένος και ηρωικός αγώνας του λαού της, η θυσία, η αυτοθυσία, ο σφαγιασμός των υπερασπιστών της δημοκρατίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης από τον ιμπεριαλισμό και τις μαριονέτες του, αποτελεί διαρκή υπόμνηση ενός βασικού συμπεράσματος που όσες φορές «ξεχάστηκε», οι λαοί το πλήρωσαν ακριβά:

   Αν η επιλογή σου είναι να διαχειριστείς και όχι να ανατρέψεις, αν η επιλογή σου είναι να διατηρήσεις τις υπάρχουσες κρατικές δομές και όχι να τις διαλύσεις, να τις «τσακίσεις» κατά την ορολογία του Λένιν στο «Κράτος κι Επανάσταση», αν η επιλογή σου είναι η συνδιαλλαγή μαζί τους και όχι ο εκ βάθρων μετασχηματισμός τους, τότε – όσες καλές προθέσεις κι αν έχεις – αυτές οι κρατικές δομές, που φτιάχτηκαν για να εκμεταλλεύονται και όχι για να υπηρετούν το λαό, δεν θα μείνουν άπραγες. Θα στραφούν εναντίον των συμφερόντων του λαού. Και την εξουσία που συνεχίζουν να διατηρούν θα την στρέψουν με τον πιο βάρβαρο τρόπο πάνω στην κοινωνία.

   «(…) ιδίως η Κομμούνα – έγραφαν οι Μαρξ και Ένγκελς ήδη από το 1872 στον πρόλογο του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» – απέδειξε ότι δεν μπορεί «η εργατική τάξη να πάρει στα χέρια της την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς»». Η Χιλή,ο λαός της και ο ίδιος ο ηρωικός Πρόεδρος Αλιέντε, που είδαν το στρατό του καπιταλιστικού κράτους υπό το ανδρείκελο των ΗΠΑ, τον Πινοσέτ, να ρημάζει τη δημοκρατία και να επιβάλλει τον τρόμο και το έγκλημα, πλήρωσαν με το αίμα τους την «αμέλεια» αυτής της βασικής διαπίστωσης.

   Παγκόσμιο και διαχρονικό σύμβολο λεβεντιάς, αυτοθυσίας και αξιοπρέπειας είναι τόσο οι εικόνες του θρυλικού Προέδρου Αλιέντε να υπερασπίζεται με το όπλο στο χέρι το προεδρικό μέγαρο της Χιλής από τους πραξικοπηματίες λίγο πριν τον τραγικό του θάνατο όσο και ο τελευταίος του λόγος προς το λαό της Χιλής που εκφωνήθηκε εν μέσω των βομβαρδισμών του γραφείου του. 



O τελευταίος λόγος του Αλιέντε

   «Σίγουρα αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία για μένα να απευθυνθώ σε εσάς. Η Πολεμική Αεροπορία έχει βομβαρδίσει τις κεραίες των Radio Portales και Radio Corporación. Οι λέξεις μου δεν έχουν πικρία αλλά απογοήτευση. Είθε να έρθει μια ηθική τιμωρία για εκείνους που έχουν προδώσει τον όρκο τους: Στρατιώτες της Χιλής, οι δικαιούχοι αρχιστράτηγοι, ο Ναύαρχος Μερίνο, ο οποίος έχει αυτοανακηρυχθεί ο ίδιος διοικητής του ναυτικού, και ο κ. Μεντόζα, ο οποίος επαίσχυντα μόλις χθες ορκίσθηκε πίστη και αφοσίωση στην κυβέρνηση, και ο οποίος έχει επίσης αυτοανακηρυχθεί αρχηγός της Carabineros [παραστρατιωτικής αστυνομίας].

    Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, το μόνο πράγμα που απομένει για μένα είναι να πω στους εργάτες: δεν πρόκειται να παραιτηθώ! Ευρισκόμενος σε μια ιστορική μετάβαση, θα πληρώσω την πίστη του λαού με τη ζωή μου. Και τους λέω ότι είμαι βέβαιος ότι οι σπόροι που έχουμε φυτέψει στην καλή συνείδηση των χιλιάδων και χιλιάδων Χιλιανών δεν θα μείνουν συρρικνωμένοι για πάντα.

   Έχουν δύναμη και θα είναι σε θέση να μας εξουσιάζουν, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες δεν μπορεί να εμποδιστούν ούτε από το έγκλημα, ούτε από τη δύναμη.Η ιστορία είναι δική μας, και οι άνθρωποι κάνουν την ιστορία.

   Εργάτες της χώρας μου: Θέλω να σας ευχαριστήσω για την αφοσίωση που είχατε πάντα, την εμπιστοσύνη που εναποθέσατε σε έναν άνθρωπο που ήταν μόνο ένας διερμηνέας της μεγάλης λαχτάρας για τη δικαιοσύνη, ο οποίος έδωσε το λόγο του ότι θα σεβαστεί το Σύνταγμα και το νόμο και έκανε ακριβώς αυτό.

   Σε αυτή την καθοριστική στιγμή, την τελευταία στιγμή που μπορώ ακόμα να απευθύνομαι σε εσάς, σας εύχομαι να επωφεληθείτε από το μάθημα: το ξένο κεφάλαιο, ο ιμπεριαλισμός, σε συνδυασμό με την αντίδραση, δημιούργησαν το κλίμα στο οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις έσπασαν την παράδοσή τους, την παράδοση που διδάχθηκαν από το στρατηγό Schneider και επιβεβαίωσαν με τον διοικητή Araya, θύματα του ίδιου κοινωνικού τομέα που σήμερα ελπίζει, με την ξένη βοήθεια, να κατακτήσει εκ νέου τη δύναμη να συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα κέρδη τους και τα προνόμιά τους.

   Απευθύνομαι σε εσάς, πάνω απ ‘όλα, τη σεμνή γυναίκα του τόπου μας, την Campesina που πίστεψε σε εμάς, τη μητέρα που γνώριζε την ανησυχία μας για τα παιδιά. Απευθύνομαι στους επαγγελματίες της Χιλής, τους πατριώτες επαγγελματίες που συνέχισαν να δουλεύουν εναντίον της στάσης που υποστηρίζεται από επαγγελματικά σωματεία, σωματεία ταξικά που υπερασπίζονται επίσης τα προνόμια της καπιταλιστικής κοινωνίας.

   Απευθύνομαι στη νεολαία, αυτή που τραγουδούσε και μας έδωσε τη χαρά της και το αγωνιστικό της πνεύμα. Απευθύνομαι στον άντρα της Χιλής, τον εργάτη, τον αγρότη, το διανοούμενο, εκείνον που πρόκειται να διωχθεί, γιατί στη χώρα μας ο φασισμός είναι ήδη παρών εδώ και πολλές ώρες – σε τρομοκρατικές επιθέσεις, σε ανατινάξεις γεφυρών, σε διακοπές σιδηροδρομικών γραμμών, σε καταστροφές αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενόψει της σιωπής όσων είχαν την υποχρέωση να δράσουν. Ήταν υποχρεωμένοι. Η ιστορία θα τους κρίνει.

   Σίγουρα το Radio Magallanes θα σιγήσει, η ηρεμία και μεταλλικό όργανο της φωνής μου δεν θα σας φτάσει. Δεν πειράζει. Θα συνεχίσετε να την ακούτε. Θα είμαι πάντα δίπλα σας. Τουλάχιστον η μνήμη μου θα είναι αυτή ενός άνδρα αξιοπρεπή που στάθηκε πιστός στη χώρα του.

   Οι άνθρωποι πρέπει να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά δεν πρέπει να θυσιαστούν. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να αφεθούν να καταστραφούν ή να διατρηθούν από σφαίρες, αλλά ούτε και να ταπεινωθούν.

   Εργάτες της χώρας μου, έχω πίστη στη Χιλή και το πεπρωμένο της. Άλλοι άνδρες θα ξεπεράσουν αυτή τη σκοτεινή και πικρή στιγμή προδοσίας που προσπαθεί να επικρατήσει. Να πηγαίνετε προς τα εμπρός γνωρίζοντας ότι, αργά ή γρήγορα, οι μεγάλες λεωφόροι θα ανοίξουν και πάλι και οι ελεύθεροι άνθρωποι θα περπατούν μέσα από αυτές για να χτίσουν μια καλύτερη κοινωνία.

   Ζήτω η Χιλή! Ζήτω ο λαός! Ζήτω οι εργαζόμενοι!

   Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου, και είμαι βέβαιος ότι η θυσία μου δεν θα είναι μάταια, είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, θα είναι ένα μάθημα ηθικής που θα τιμωρήσει το κακούργημα, τη δειλία και την προδοσία.

   Σαντιάγο της Χιλής, 11 Σεπτεμβρίου 1973»





(*) Το κείμενο δημοσιεύθηκε πέρσι στον «Ημεροδρόμο».

«Πάτο» πιάνει η Ελλάδα στη λίστα με τις χώρες που θεωρούνται οι καλύτερες για να εργαστεί κανείς και να κάνει οικογένεια αλλά και αυτές που κάνουν τους ξένους να νιώθουν ευπρόσδεκτοι, έχοντας δεχτεί ισχυρό πλήγμα από την οικονομική κρίση, σύμφωνα με την έρευνα Διενεργείται κάθε χρόνο από το «InterNations», ένα δίκτυο 2,8 εκπατρισμένων με έδρα το Μόναχο. Στόχος της έρευνας είναι να καταγράψει τις απόψεις εκατομμυρίων στελεχών, εξειδικευμένων εργαζόμενων, φοιτητών και συνταξιούχων που ζουν σε άλλη χώρα από αυτή που μεγάλωσαν.

Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα, η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στον κόσμο σε ό,τι αφορά την ασφάλεια εργασίας. Την Ελλάδα πλαισιώνουν στη χειρότερη δεκάδα οι: Κουβέιτ, Νιγηρία, Βραζιλία, Σαουδική Αραβία, Ιταλία, Ουκρανία, Κατάρ, Ινδία και Τουρκία.

Όπως αναφέρεται σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 13.000 εκπατρισμένους από 166 χώρες, το Μπαχρέιν είναι η καλύτερη χώρα για το 2017, ξεπερνώντας τις υπόλοιπες χώρες του Κόλπου αλλά και χώρες που θεωρούνται ότι προσελκύουν «ξενιτεμένους», όπως οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία. Η κορυφαία καλύτερη δεκάδα αποτελείται από το Μπαχρέιν, την Κόστα Ρίκα, το Μεξικό, την Ταϊβάν, την Πορτογαλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Μάλτα, την Κολομβία, τη Σιγκαπούρη και την Ισπανία.

Οι βασικές κατηγορίες στις οποίες συναγωνίζονται οι χώρες είναι οι ακόλουθες: Επιλογές αναψυχής, μετακινήσεις, υγεία και ευημερία, ασφάλεια, φιλική συμπεριφορά, ευκολία στο να κάνεις φίλους, ισορροπία μεταξύ εργασίας-προσωπικής ζωής, ασφάλεια εργασίας και κόστος ζωής. Στην κατηγορία «ασφάλεια εργασίας» η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία θέση.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της εταιρείας μελετών «Finaccord», υπάρχουν 50 εκατομμύρια εκπατρισμένοι παγκοσμίως, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί στα 60 εκατομμύρια τα επόμενα 5 χρόνια. Τα άτομα αυτά συχνά επιλέγουν στο που θα ζήσουν και οι απόψεις τους έχουν μεγάλη σημασία για χώρες που θέλουν να προσελκύσουν ταλαντούχους και εύπορους ανθρώπους.




πηγή reporter.gr

Το πρωτοπόρο ελληνικό μιούζικαλ «Αστέρι της Ερήμου – Ναλιμάρ», μετά την ενθουσιώδη υποδοχή του από το κοινό και την επιτυχημένη πορεία του σε

μουσικοθεατρικές σκηνές της Αθήνας, επανέρχεται με τη σύμπραξη της Λυρικής Σκηνής Κύπρου στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά την ΤΡΙΤΗ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 στις 21.00 σε μια ξεχωριστή παράσταση με φιλανθρωπικό χαρακτήρα!



Συγγραφέας του λιμπρέτου και του ομότιτλου βιβλίου λογοτεχνίας (Εκδόσεις ΝΟΗΣΗ) είναι η Μάνια Βλαχογιάννη, χαρισματική crossover ερμηνεύτρια με

διεθνείς δισκογραφικές κυκλοφορίες, μουσικός και ηθοποιός. Μέσα από μια σαγηνευτική ιστορία αγάπης με φόντο την παραμυθένια και μυστηριώδη

Ανατολή και έναν εξαιρετικά πλούσιο, ποιητικό τρόπο γραφής, στέλνει το

μήνυμα της τόλμης να ακολουθήσουμε πιστά τα ιδανικά μας στην αέναη

αναζήτηση της πραγματικής ευτυχίας.

Ο εμπνευσμένος έλληνας συνθέτης Balsam7teen, έχοντας στο δυναμικό του

πολυάριθμα τραγούδια, μελοποιημένη ποίηση, δισκογραφικές συνεργασίες

και θεατρική μουσική, συνέθεσε 34 μουσικά θέματα για το

«Αστέρι της Ερήμου – Ναλιμάρ» συνδυάζοντας αριστουργηματικά το κλασσικό στοιχείο με τη ροκ όπερα και τις ανατολίτικες jazz μελωδίες.

Η Μάνια Βλαχογιάννη και ο Balsam7teen δεν σταμάτησαν στη δημιουργία ενός «κλασσικού» μιούζικαλ. Τόλμησαν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα και να ενσωματώσουν στη δομή του έργου στοιχεία λυρικού χοροδράματος δημιουργώντας ένα λαμπερό μουσικοθεατρικό έργο με ένα ιδιαίτερο και μοναδικό στο είδος του καλλιτεχνικό ύφος.



Μετά από επιτυχημένες παραστάσεις υπό την αιγίδα του Ομίλου για την

Unesco Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος στον ΙΑΝΟ, Θέατρο Pierce,

Δημοτικά Θέατρα και Πολυχώρους Τέχνης της Αθήνας και τη μετάδοση του απόΔημοτικά Ραδιόφωνα, το 3ο Πρόγραμμα και περιφερειακούς σταθμούς της ΕΡΤ, το «Αστέρι της Ερήμου – Ναλιμάρ» έρχεται στο Βεάκειο για μία και μοναδική

παράσταση με τη συμμετοχή καλλιτεχνών της Λυρικής Σκηνής Κύπρου

με επίκεφαλής την Ιδρύτρια και Καλλιτεχνική Διευθύντρια της Λ.Σ.Κ.,

διεθνώς καταξιωμένη σοπράνο Ιόλη Μουστερή.

Στα πλαίσια της βραδιάς και με την ευκαιρία της συνεργασίας λυρικών

καλλιτεχνών Ελλάδας - Κύπρου, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει τιμητική βράβευση της Ιόλης Μουστερή για την προσφορά της στα καλλιτεχνικά δρώμενα των δύο χωρών. Τη βράβευση θα προλογίσει η δημοσιογράφος της ΕΡΤ και θεατρολόγος Βίκυ Τσιανίκα.



Η βραδιά έχει παράλληλα και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, καθώς ένα τμήμα των εσόδων θα διατεθεί στον Πανελλήνιο Σύλλογο «Φροντίδα» για άτομα με

εγκεφαλική παράλυση.

Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν ο Όμιλος για την Unesco Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, ο Σύλλογος «Φροντίδα» και η συγγραφέας του έργου.



Ερμηνεύουν:

Σαχριμάν: Σταύρος Σαλαμπασόπουλος,

Ναλιμάρ: Λίλα Σταθοπούλου (χορός) - Σμαράγδα Βαγγελή (τραγούδι)

Σαρανσίλ: Μάνια Βλαχογιάννη,

Θεά Μοίρα: Ιόλη Μουστερή(Λ.Σ.Κ.)

Ισραφέλ: Βασίλης Ασημακόπουλος,

Σαγκάρ: Μάριος Ανδρέου(Λ.Σ.Κ.)

Το τραγούδι της έναρξης ερμηνεύει η Μαριάννα Κουκουτσάκη

Αφηγητής: Γιάννης Δεγαΐτης



Χορεύουν:

Νταλίλα – Χανούμισσα: Φωτεινή Παπασταύρου (χορός Οριεντάλ)

Ιέρειες – Μάγισσες: Αλεξάνδρα Γιαννακοπούλου, Ζωή Παπαδοπούλου,

Ναταλία Ροδανού



Γυναίκες του παλατιού - Φωνητικό σύνολο από Ελλάδα & Κύπρο

(με αλφαβητική σειρά):

Ρέα Βουδούρη, Μαριάννα Κουκουτσάκη, Σωτηρία Μελκή,

Μυρσίνη Μορέλι, Σταύρη Μουτζουρίδη,

Κατερίνα Μποτώνη – Κούρατς, Ελευθερία Στάμου,

Καλλιόπη Τζιβανάκη, Γιούλη Φιλιππίδου, Ιουλία Φλώρου,

Μαρία Χατζημανώλη, Ευανθία Χριστοπούλου



Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιάννης Δεγαΐτης

Χορογραφίες: Μαρίζα Βινιεράτου



Τιμή Εισιτηρίου: 10 Ευρώ (παιδιά έως 12 ετών ΔΩΡΕΑΝ)

Ομαδικό Εισιτήριο: 8 Ευρώ (από 25 άτομα και πάνω)

Προπώληση εισιτηρίων:

­ Eκδοτήρια Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

Τηλ. Επικοινωνίας: 210 – 4143310 & 210 – 4143320

­ Εκδόσεις ΝΟΗΣΗ - Αθήνα

Τηλ. Επικοινωνίας:: 210 - 6429961 & 210 – 6461660

­ Κοιν.Σ.Επ. Πειραιά «εΦτά»

Τηλ. Επικοινωνίας:694 7212830 & 698 5110734

­ ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ: Μόνο την ημέρα των παραστάσεων

Τηλ. Επικοινωνίας: 210 4226330

Ο.Π.Α.Ν: 210 4137708 & 210 4177389

­ Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων στο Viva.gr(προσεχώς)

Η Kart Productions, η σκηνοθέτης Μαρία Ξανθοπουλίδου και ο ηθοποιός Αλέξανδρος Μυλωνάς, για δεύτερη χρονιά αναλαμβάνουν τη διεύθυνση της Β΄ σκηνής του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας και παρουσιάζουν ένα πολυποίκιλο ρεπερτόριο με βασικό άξονα θεατρικές παραστάσεις αλλά και παράλληλες δράσεις μουσικής.





ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ



Dostoyevskaya metrostation

Από 25 Οκτωβρίου 2017 έως 1 Φεβρουαρίου 2018

(Τετάρτη, Πέμπτη)



Η Ελένη Μποζά επιστρέφει με μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Ντοστογιέφσκι.

Σε μία εμφανώς μεταβατική στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, εν αναμονή της επερχόμενης δυστοπικής πραγματικότητας που προκαλεί στα άκρα την ανθρώπινη ύπαρξη, τέσσερις ηθοποιοί με όχημα το αιχμηρό χιούμορ του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, διαπραγματεύονται τη σύνδεση του χθες με το σήμερα, ατενίζοντας το αύριο κατάματα. Πρόκειται για μία σκηνική σύνθεση, το κείμενο της οποίας προκύπτει από τη δραματουργική επεξεργασία τεσσάρων διηγημάτων της ώριμης περιόδου του συγγραφέα: «Μια αισχρή ιστορία», «Κροκόδειλος», «Μπαμπόκ», «Το όνειρο ενός γελοίου».



Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ελένη Μποζά

Ερμηνεύουν: Νίκος Γιαλελής, Αδριάνα Ανδρέοβιτς, Ελένη Ανδριακοπούλου, Κώστας Κουτρουμπής, Χάρης Μπαλασόπουλος



Ο Αμπιγιέρ του Ρόναλντ Χάργουντ

Από 6 Νοεμβρίου 2017 έως 6 Φεβρουαρίου 2018

(Δευτέρα, Τρίτη, Κυριακή)



Ο Μανώλης Δούνιας σκηνοθετεί ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, το έργο «Ο Αμπιγιέρ» του Ρ. Χάργουντ.


Στο έργο παρουσιάζεται η ιδιόμορφη συναισθηματική σχέση του Σερ, ενός πρωταγωνιστή που τα καλύτερά του χρόνια είναι πια πίσω του και του Νόρμαν, του αφοσιωμένου αμπιγιέρ του. Ένας πιστός, υπάκουος και υπομονετικός βοηθός, που επί δεκαέξι συναπτά έτη τον ντύνει, τον μακιγιάρει, τον φροντίζει, γνωρίζει τις συνήθειες, αλλά και τις ιδιοτροπίες του.

Το έργο διαδραματίζεται στη δίνη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, στην αγγλική επαρχία. Λίγο πριν από την 227η παράσταση του «Βασιλιά Ληρ», ο Σερ καταρρέει και κυριεύεται από τις ανασφάλειες του. Ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίο μπορεί να βασιστεί, είναι ο αμπιγιέρ του. Ο Νόρμαν προσπαθεί να τον εμψυχώσει και να του τονώσει την αυτοπεποίθηση, ώστε να μη ματαιωθεί η παράσταση.



Μετάφραση: Εύα Γεωργουσοπούλου/ Σκηνοθεσία: Μανώλης Δούνιας/ Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης/ Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα/ Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου/ Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη/ Παραγωγή: Kart Productions

Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Άννυ Λούλου, Ευγενία Αποστόλου, Νίκος Καλαμό κ.ά.





H Κυρία Ντάλαγουεη της Βιρτζίνια Γούλφ
HΚυρία Ντάλαγουεη της Βιρτζίνια Γούλφ

Από 22 Δεκεμβρίου 2017 έως 28 Ιανουαρίου 2018



Η Μαρία Ξανθοπουλίδου σκηνοθετεί τη θεατρική διασκευή του αριστουργήματος της Βιρτζίνια Γούλφ. Η «Κυρία Ντάλαγουεη» τολμά και συνομιλεί με την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένα έργο γραμμένο από τη γυναίκα που δεν μπόρεσε ποτέ να χωρέσει στους ρόλους που προσπάθησαν να την εντάξουν οι κοινωνικές δομές.



Παραγωγή Kart Productions





Η Μαρία Πρωτόπαππα κάνει την επόμενη σκηνοθεσία της στη Β΄Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας (θα ανακοινωθεί προσεχώς)

Από 12 Φεβρουαρίου 2018 έως 27 Μαρτίου 2018



Παραγωγή Kart Productions





Ροστμπίφ της Λείας Βιτάλη

Από 7 Φεβρουαρίου 2018 έως 15 Μαρτίου 2018

(Τετάρτη, Πέμπτη)Το βραβευμένο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έργο της Λείας Βιτάλη «Ροστμπίφ» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία της Χρύσας Καψούλη.

Μέσα σε ένα κλίμα γκροτέσκο ξεδιπλώνεται το θρίλερ της αναβίωσης του μύθου των Ατρειδών. Οι ήρωες ζωντανεύουν στη Σύγχρονη εποχή διεκδικώντας μια δεύτερη ευκαιρία και το χαμένο έρωτα. Καθώς η Κλυταιμνήστρα ακονίζει τα μαχαίρια της για το ροσμπίφ που κανείς δεν ξέρει τη σύνθεσή του, η Ιφιγένεια αναζητά τη χαμένη τρυφερότητα και ο Αίγισθος εποφθαλμιά τη θέση του Αγαμέμνονα στην καρδιά και τη ζωή της Κλυταιμνήστρας. Η επιστροφή του Αγαμέμνονα φουντώνει ένα πάθος που βάφεται με αίμα. Σε έναν κόσμο σκοτεινό, κωμικό και σουρεαλιστικό, όπου ο έρωτας συγκρούεται με το πεπρωμένο και ανατρέπει τον μύθο, η λαχτάρα της Κλυταιμνήστρας για έρωτα και πάθος φτάνει σε μια απροσδόκητη θεαματική αποκορύφωση. Το έργο έκανε πρεμιέρα το 2004 στο RiversideStudios-Studio3 στο Λονδίνο.



Συγγραφέας: Λεία Βιτάλη/ Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη/ Μουσική: Nalyssa Green

Σκηνικός χώρος-Κοστούμια: Σπύρος Γκέκας/ Βοηθός σκηνοθέτη-Θεατρολόγος: Ζωή Μαντά/ Οργάνωση παραγωγής: Άρης Σομπότης (Playroom)/ Φωτογραφίες: HOPE

Ερμηνεύουν: Νικόλαος Χαλδαιάκης, Χρύσα Καψούλη, Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, Λευτέρης Παπακώστας, Κατερίνα Παρισινού





ΕΙΜΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ ΧΡΟΝώΝ,  ένα άσμα για το χάσμα γενεών

Από 2 Φεβρουαρίου 2018 έως 11 Μαρτίου 2018

(Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή)



Μια ραδιοφωνική εκπομπή κάνει αφιέρωμα στο Χάσμα Γενεών και φιλοξενεί στο studio έναν βετεράνο και μια απόφοιτη ηθοποιό για να διαβάσουν στον αέρα αποσπάσματα από τον «Αρχιμάστορα Σόλνες» του Ερρίκου Ίψεν. Το χάσμα όμως αποδεικνύεται πολύ μεγάλο, αφού ο βετεράνος ηθοποιός μπερδεύεται στην ώρα προσέλευσης και καταφθάνει στο τέλος της εκπομπής. Τελικά το χάσμα μετατρέπεται σε ένα άσμα γενεών που από το σκαλοπάτι της ηλικίας ανεβαίνει στο πλατύσκαλο του χρόνου και βουτάει στη θάλασσα της αιωνιότητας.



Η παράσταση που κινείται ανάμεσα στα όρια της φάρσας και της οντολογίας, συνομιλεί με τον παλιό άνθρωπο και προσπαθεί να αναστήσει τον καινούριο αποσκοπώντας να ανακουφίσει τον συνηθισμένο φόβο θανάτου, τουλάχιστον από τον φόβο της φθοράς και του γήρατος .



Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουνέλας Σκηνογραφία: Κατερίνα-Χριστίνα Μανωλάκου

Ερμηνεία: Νάντια Κατσούρα, Ηλίας Κουνέλας





Και η χιών έγινε σινδών…

Από 21 Μαρτίου 2018

(Τετάρτη, Πέμπτη)

Η Άννα Κουτσαφτίκη και ο Άρης Τρουπάκης δραματοποιούν αποσπάσματα από διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ταξιδεύοντας τα μέσα από σύγχρονα μουσικά ακούσματα.





Η Λεονί εν αναμονή ή το όμορφο κακό του Ζωρζ Φεϋντώ,

Από 16 Μαρτίου

(Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή)



Το έργο αναφέρεται στην εγκυμοσύνη της Λεονή και την περιπέτεια που βιώνει έως τη στιγμή που θα φέρει στον κόσμο το παιδί. Ένα σπάνιο έργο με την καυστική γραφή του Φεϋντώπου σαρκάζει την αστική κοινωνία της Ευρώπης και τις μικροπρέπειές της, ακόμα και όταν πρόκειται για δραματικές οικογενειακές στιγμές. 

Στη Ελλάδα ανεβαίνει για πρώτη φορά. 



Σκηνοθεσία Αθηνά Κεφαλά.

Ερμηνεύουν: Νίκος Γιαλελής, Όλγα Δαμάνη, Αγαπητός Μανδαλιός, Μάνια Παπαδημητρίου, Βιργινία Ταμπαροπούλου κ.α





Φάρσες και ηθικολογίες

Από 16 Απριλίου 2018



6 θεατρικά μονόπρακτα παιδαγωγικού και ηθικολογικού χαρακτήρα από τον καυστικό Γάλλο συγγραφέα Οκτάβ Μιρμπώ της Μπέλ Επόκ.



Η αγάπη είναι μία κοροϊδία, ο γάμος ένα τέλμα.

Η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτους έχει κλονιστεί ή μάλλον ποτέ δεν υπήρξε.

Η κατάρρευση της πεποίθησης πως η πολιτεία παράγει κοινωνικό έργο. Ο νόμος, καταπιεστικός. Η εξουσία υπερβατική και ανεύθυνη. Η αστυνομία αυθαίρετη και κατασταλτική. Ο διαχωρισμός των τάξεων και η παραπληροφόρηση του Τύπου δημιουργούν έναν παθητικό και περήφανο πολίτη που μας κάνει να γελάμε με ότι θα έπρεπε να μας απελπίζει. Το δηκτικό χιούμορ και η ευαισθησία του συγγραφέα μας υπενθυμίζει πως «είμαστε στο βούρκο μέχρι τα μπατζάκια κι ακόμα αυτάρεσκα χτενιζόμαστε».

Σκηνοθεσία: Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά

Παραγωγή: KartProductions





ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ



Σύντομες Συνεντεύξεις με Απαίσιους Άνδρες του David Foster Wallace

Από 25 Σεπτεμβρίου 2017 έως 17 Οκτωβρίου 2017

(Δευτέρα, Τρίτη)

Η άκρως νεανική παράσταση που σκηνοθέτησαν η Σταυρούλα Κοντοπούλου και η Ζωή Μυλωνά και στην οποία τρεις γυναίκες υποδύονται άνδρες που μιλούν για γυναίκες, θίγοντας με χιούμορ και αλήθεια ψυχαναλυτικές ιστορίες ανδρών όπως αυτές παρουσιάζονται στο ομώνυμο βιβλίο του David Foster Wallace, πήρε παράταση και συνεχίζεται το Σεπτέμβριο για λίγες παραστάσεις. Μαζί τους η Τάνια Παλαιολόγου, η οποία εντάσσεται στο νέο κύκλο της παράστασης.

Ιδέα-σύλληψη: Ζωή Μυλωνά/ Μετάφραση: Κ. Αλέξης Αλάτσης/ Σκηνοθεσία: Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά/ Σκηνογραφία-Σκηνικά αντικείμενα -Κοστούμια: Δήμος Κλιμενώφ/ Μουσική-Ηχητικές συνθέσεις: Ζωή Μυλωνά/ Φωτισμός: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη/ Viewpoints training-Καλλιτεχνική συνεργασία: Ρεβέκκα Τσιλικαρίδου/ Παραγωγή: KART Productions

Ερμηνεία: Τάνια Παλαιολόγου, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά





Ταπ Άουτ του Ανδρέα Φλουράκη

Από 29 Σεπτεμβρίου 2017 έως 8 Δεκεμβρίου 2017

Ο Τάσος Κορκός, με μια ερμηνεία που ξεχώρισε την περασμένη σεζόν, υποδύεται  έναν νεαρό kickboxer που σε λίγες ώρες πρόκειται να δώσει το σημαντικότερο αγώνα της ζωής του ενάντια στον Τζόνι, τον πατέρα του, την καφετέρια που δουλεύει, την χώρα που είχε την ατυχία να γεννηθεί. 

Μία μπουνιά βγαίνει έξω από το ρινγκ και αρχίζει να βαράει όλους όσους έχουν πληρώσει εισιτήριο για να τη δουν. Αυτή η μπουνιά περιμένει να τους περιποιηθεί όλους έναν-έναν, άντρες-γυναίκες, δεξιούς-αριστερούς, έξυπνους και βλάκες.  Μια μπουνιά που μας αφορά όλους…

Σκηνοθεσία: Ανδρέας Φλουράκης /Σκηνικός χώρος: Χριστόφορος Κώνστας / Μουσική: Άρης Γεροντάκης / Φωτισμοί: Δημήτρης Μαργαρίτης / Διεύθυνση Παραγωγής: Παναγιώτης Μπουμπουράκας / Φωτογραφίες - video: Κάλλια Γερακιανάκη / Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Κουρνέτα, Έλλη Βεϊνόγλου / Σχεδιασμός αφίσας: Γιάννης Πάλλης

Ερμηνεία: Τάσος Κορκός





Η Παρέλαση της Λούλας Αναγνωστάκη

Από 30 Σεπτεμβρίου 2017 έως 29 Οκτωβρίου 2017

(Σάββατο, Κυριακή)

Απότους This Famous Tiny Circus theater group

Ο Κωνσταντίνος Μάρκελλος και η Ελένη Στεργίου σκηνοθετούν κι ερμηνεύουν για δεύτερη σεζόν, μετά την επιτυχία που σημείωσε η παράσταση το Μάιο, την «Παρέλαση», ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της Λούλας Αναγνωστάκη

Δύο αδέλφια, ο Άρης και η Ζωή, ζουν απομονωμένα στην σοφίτα του σπιτιού τους. Έξω η Πόλη, ο άγνωστος κόσμος που ζει και αναπνέει πέρα από τους τέσσερις τοίχους ετοιμάζεται να φορέσει τα γιορτινά της, αφού όπως ο Άρης και η Ζωή υποθέτουν, οι ετοιμασίες που λαμβάνουν χώρα στην πλατεία δίπλα στο σπίτι δε μπορούν παρά να προοιωνίζουν μια κανονική στρατιωτική παρέλαση.

Κι ενώ μέσα στο δωμάτιο η σχέση τους εξελίσσεται σε ένα σκληρό και αδυσώπητο παιχνίδι εξουσίας, ο έξω κόσμος από πιθανός ελευθερωτής θα γίνει-μεταφορικά και κυριολεκτικά- ο δήμιός τους. 

Υπαρξιακό θρίλερ ή αλληγορία επώδυνου σουρεαλισμού, η «Παρέλαση» με την ιλιγγιώδη πλοκή της σκαρφαλώνει ασθμαίνοντας προς την κορυφή: μόλις φθάσει εκεί, το σκοινί θα κοπεί απότομα. Η κάθαρση δεν θα έρθει για κανέναν.

Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος, Ελένη Στεργίου / Σύμβουλος στην Δραματουργία: Βασιλική Δεμερτζή / Σχεδιασμός Σκηνικού Χώρου: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη & Μπάμπης Καμπανόπουλος / Σχεδιασμός Φωτισμών: Μελίνα Μάσχα / Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα/ Μουσική: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου / Κατασκευή Σκηνικών: Μπάμπης Καμπανόπουλος/ Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Παπαγεωργίου/ Βίντεο &trailer παράστασης: Κώστας Στάμου & Χάρη Καρακουλίδου/ ArtlaborProductions/ Φωτογραφίες Promo: Γιάννης Μπαριτάκης/ Runaway.gr /Φωτογραφίες Παράστασης: Χάρης Καλαμπόκης - dvArt/ Γραφιστικά-Αφίσα: Ειρήνη Ματθαίου
ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ 2017-2018

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Θοδωρής Οικονόμου



H Β’ σκηνή του Θεάτρου οδού Κεφαλληνίας ξεκινάει τον Νοέμβριο μια σειρά από μουσικές παραστάσεις σε συνεργασία με τον συνθέτη-πιανίστα Θοδωρή Οικονόμου.



Σε μια σκηνή όπου τον τελευταίο χρόνο φιλοξένησε πολλές διαφορετικές ομάδες καλλιτεχνών και που το πρόγραμμα για την επόμενη χρονιά είναι γεμάτο από καινούργιες ιδέες πολλών σημαντικών συντελεστών του ελληνικού θεάτρου, σε μια σκηνή στην καρδιά της πόλης, όπου καλλιτέχνες και κοινό μπορούν να βρεθούν πολύ κοντά και να επικοινωνήσουν, σε αυτή την σκηνή ξεκινάμε τον κύκλο μουσικών παραστάσεων προσκαλώντας κάποιους από τους πιο δυναμικούς Έλληνες μουσικούς και ερμηνευτές να μας παρουσιάσουν κάτι που θα φτιάξουν ειδικά για την σκηνή αυτή εμπνεόμενοι από το χώρο. Με αυτόν τον τρόπο οι μουσικοί μας κύκλοι δε λειτουργούν παράλληλα με το υπόλοιπο πρόγραμμα του θεάτρου αλλά είναι αναπόσπαστο μέρος του μιας και κάποιοι από τους καλλιτέχνες που θα βρεθούν κοντά μας έχουν γράψει μουσική για το θέατρο, όπως η Κατερίνα Πολέμη και ο Λόλεκ.



Σκοπός μας είναι να έρθει το κοινό της πόλης μας κοντά και να μπορούμε όλοι μαζί να υποδεχτούμε και να χειροκροτήσουμε αυτούς τους καλλιτέχνες που εκτός από τους συναυλιακούς χώρους που παρουσιάζουν τα έργα τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, επιλέγουν να βρεθούν σε έναν χώρο θεατρικό, σε μια μικρή σκηνή, χωρίς καθόλου ενίσχυση δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση οικειότητας, αλήθειας και επικοινωνίας.



Ο κύκλος των μουσικών παραστάσεων θα ξεκινήσει τον Νοέμβριο με 5 σόλο πιάνο εμφανίσεις του Θοδωρή Οικονόμου για πέντε συνεχόμενα Σάββατα μέχρι και τα μέσα του Δεκεμβρίου. Από την Κυριακή 7 Ιανουαρίου θα ξεκινήσει ο δεύτερος κύκλος ο οποίος θα ονομάζεται «Milk & cookies» και θα είναι ένα κάλεσμα στο θέατρο το μεσημέρι της Κυριακής, όπου θα περάσουν με τον πιο όμορφο και δημιουργικό τρόπο τα χειμωνιάτικα κυριακάτικα πρωινά μαζί με το αθηναϊκό κοινό, όχι σε κάποιο μεγάλο συναυλιακό χώρο, αλλά σε ένα χώρο θεατρικό, σε μια ιστορική μικρή σκηνή, δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση οικειότητας και επικοινωνίας.







INFO:

Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας-Β’Σκηνή
Κεφαλληνίας 18 Κυψέλη

Πληροφορίες – κρατήσεις : 2114117878



Προπώληση: viva.gr, 11876, MediaMarkt, SevenSpots, Βιβλιοπωλεία «Ευριπίδης»














Από 22 Δεκεμβρίου 2017 έως 28 Ιανουαρίου 2018

Σκηνοθεσία Θάλεια Γρίβα

Από 30 Σεπτεμβρίου έως 19 Νοεμβρίου



Μετά τα επιτυχημένα «Βρώμικα Παραμύθια», η ομάδα Άπειρον επιστρέφει στο 104 με Ακόμη πιο Βρώμικα Παραμύθια.



Η Θάλεια Γρίβα επιλέγει και σκηνοθετεί τολμηρά και παράδοξα παραμύθια από την ελληνική παράδοση, που βασίζονται στο παιχνίδι της εναλλαγής των ρόλων και των φύλων, μέσα από κωμικοτραγικές ιστορίες.



Βασιλιάδες, βασιλόπουλα, κόρες, νύφες, ανίκανοι γαμπροί, μια μάγισσα, η Δράκαινα, ένας αιχμάλωτος, παλάτια και βασίλεια, πόλεμοι και μάχες, ζωντανεύουν στη σκηνή του 104, μέσα από τη διασκευή των παραμυθιών «Η Βασιλοπούλα που έγινε αγόρι» και «Του βασιλιά η κόρη έγινε παλικάρι».



Μια παράσταση-παραμύθι για μεγάλους, που όχι μόνο δεν είναι αθώο αλλά προκαλεί με το περιεχόμενο και την ευφάνταστη πλοκή του και μας καλεί να ανακαλύψουμε την εναλλακτική, πιο χιουμοριστική αλλά και ταυτόχρονα «ανεκτική στο διαφορετικό» πλευρά του λαϊκού μας πολιτισμού.





Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Θάλεια Γρίβα
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Χορογραφία: Γιάννα Μελλά
Μουσική: Onealpha
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανέστης Κόττας
Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαμπέλη-Έλενα Γρίβα
Φωτογραφίες: Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Παίζουν:
Βιογραφικό Θάλειας Γρίβα

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πατρών και της Δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στους: Διαγόρα Χρονόπουλο, Θωμά Μοσχόπουλο, Νικαίτη Κοντούρη,  Μαριάννα Κάλμπαρη,  Άρη Μιχόπουλο, Αλέξη Αλάτση, Νίκο Χανιωτάκη και άλλους.

Έχει διδάξει σε σεμινάρια για το θέατρο στην εκπαίδευση, σε εκπαιδευτικά προγράμματα.
Από το 2014 ασχολείται με τη σκηνοθεσία και τα παραδοσιακά παραμύθια,  ως ιδρυτικό μέλος της ομάδας Άπειρον. Σκηνοθέτησε για το ScratchNight του BobTheaterFestival 2016 τα «Βρώμικα Παραμύθια», κερδίζοντας τη δεύτερη θέση και τα οποία παρουσιάστηκαν το 2016-2017 στο 104.



INFO

104-BlackBox

Ευμολπιδών 41, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός)
τηλ. 210 3455020, κιν. 694 0290312



Παραστάσεις:

Σάββατο στις 21.00

Κυριακή στις 19.00



Έναρξη: Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου (έως 19 Νοεμβρίου)



Διάρκεια: 60 λεπτά



Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος 10 ευρώ

Ανέργων και ατέλειες: 5 ευρώ



Προπώληση:viva.gr, 11876, Public, SevenSpots, MediaMarkt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης